- Syn Zygmunta I Starego i księżniczki włoskiej Bony Sforzy, urodzony 1 sierpnia 1520 w Krakowie, zmarł 7 lipca 1572 w Knyszynie. Był on Wielkim
- Księciem Litewskim od roku 1543r. i królem Polski od roku 1548r.
- Były on koronowany „vivente rege” – czyli „za życia króla” już w wieku 10 lat.
- Miał on trzy żony: Elżbietę - pierwszą córkę Ferdynanda I Habsburga,
- Barbarę Radziwiłłównę oraz Katarzynę - drugą córką Ferdynanda I Habsburga.
- Nie mając żadnego potomka był on ostatnim władcą z rodu Jagiellonów.
- Między Zygmuntem, a jego matką, Boną Sforą wybuchł ogromny konflikt, gdyż zakochał się on w córce hetmana litewskiego – Barbarze Radziwiłłównie.
- Aby zrazić króla do małżeństwa z Barbarą, wmawiano mu że córka hetmana rzuciła na niego urok, lecz król nie przejął się tym i poślubił ją.
- Po śmierci drugiej żony, w 1551 roku, Zygmunt załamał się, zaprzestał zabaw, turniejów i zaczął ubierać się tylko w czarne szaty.
- W 1569 roku zawarł Unię Lubelską z Litwą i stał się on Władcą Rzeczpospolitej Obojga Narodów, co było jego największym osiągnięciem za życia.
- Podczas mszy żałobnej po śmierci króla, do świątyni wjechał rycerz, przedstawiający zmarłego i rzucił się z konia na posadzkę wawelskiej kaplicy, symbolizując śmierć władcy.
- Pogrzeb Zygmunta II Augusta był ostatnim, tak dużym, wydarzeniem żałobnym w przedrozbiorowej Polsce.
Autorka: Gosia Bućko