Urodzony 27 września 1271 w Pradze, zm.
21 czerwca 1305 również w Pradze. Pochodził z dynastii Przemyślidów. W1278 książę czeski aż do roku 1297. Był królem czeskim od 1297 oraz
władcą ziemi kłodzkiej od 1290, książę krakowski od 1291,
brzesko-kujawski, sandomierski od 1292, sieradzko-łęczycki,
wielkopolski i pomorski od 1299. W 1300 roku stał się królem Polski.
Wprowadził urząd starosty w Polsce. Wacław był synem tragicznie
zmarłego w bitwie pod Suchymi Krutami króla czeskiego Przemysła Ottokara II (1278 r.) i księżniczki halickiej Kunegundy. Doczekał się jedenaściorga dzieci, dziesięć z pierwszą żoną i jedno z drugą. Z
pierwszą żoną Gutą von Habsburg, prawie wszystkie z jego dzieci umarły
mając niespełna rok. Jego córka Małgorzata została wydana za księcia
legnicko-brzeskiego Bolesława III Rozrzutnego, a Elżbieta za Jana
Luksemburskiego. Z drugą żoną Piastówną Ryksą Elżbietą doczekał się
córki Agnieszki wydanej za księcia jaworskiego Henryka I. W 1291
przejął tron krakowski przez -przywilej w Lutomyślu. Jego 2 małżństwo
było podstępem aby przyskarbić dobie ziemie należące do Przemysła II.
Jego śmierć tłumaczona jest gruźlicą jednak współcześnie podejrzewa
się otrucie, ponieważ niecały rok po jego śmierci nastąpiła tragiczną
śmierć jego syna, jednak nie ma na to dowodów. Z ciekawostek Wacław II
bał sie strasznie burz oraz ciemności chował się wówczas, w komnacie
wyłożonej relikwiami świętych, bał się także panicznie miauczenia
kotów. Modlił się długimi godzinami, uczęszczał dziennie na wiele
mszy. Golił nawet głowę jak mnich i chciał dołączyć do klasztoru, ale
nie umiał żyć bez kobiet. Nie umiał pisać ani czytać.
Autor: Patryk Rogula